۲۷ آبان، ۱۳۸۹

رونویسی از حیرانی‌ها - 7

وقتی که بچه بودم
خوبی، زنی بود که بوی سیگار می‌داد
و اشک‌های درشتش
از پشت عینک
با قرآن می‌آمیخت...

آه آن روزهای رنگین
آه آن روزهای کوتاه
.
شعر: اسماعیل خویی

هیچ نظری موجود نیست: